Ο Άμοιρος Μπαμπινιώτης...

Λησμόνησε να συμπεριλάβει στο Λεξικό του,
τον νεολογισμό: Λιάνης Μιχαήλ!

Που σημαίνει κάτι μεταξύ κουτοπονηριάς,
αναίδειας, καρμπινάτης βλακείας,
ανοησίας επί μακρόν,
ημιμαλάκας, σχεδόν παράνομος,
γραψαρχιδισμού,επαναμβανόμενης γαϊδουριάς,
και ότι άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς!
-------------------------------------------
Σημειωτέον ότι η Λιάνικη,
αυτή συμπεριφορά,
πρέπει να επαναλαμβάνοταν,
επί μακρόν...

Είναι κάτι κύριοι,
υπεράνω υποψίας,
που όταν έκπληκτος,
τους ρωτάς για τον φόνο,
εκείνοι απαντούν,
με όλη την αθωότητα:

Ξέρω 'γώ...Πρώτη μου φορά διαπράττω έγκλημα!
--------------------------------------------
- Κύριοι Γαμήστε τον!
- Είχε πλήρη επίγνωση των πράξεων του!
- Πρόκειται για ένα θρασύτατο,
πάμπλουτο αρχίδι!

Πρωτοχρονιάτικο!

Σαράντα σβέρκοι βωδινοὶ μὲ λαδωμένες μποῦκλες
σκεμπέδες, σταβροθόλωτοι καὶ βρώμιες ποδαροῦκλες
ξετσίπωτοι, ἀκαμάτηδες, τσιμπούρια καὶ κορέοι
ντυμένοι στὰ μαλάματα κ᾿ ἐπίσημοι κι ὡραῖοι.

Σαράντα λύκοι μὲ προβιὰ (γι᾿ αὐτοὺς χτυπᾷ ἡ καμπάνα)
καθένας γουρουνόπουλο, καθένας νταμιτζάνα!
Κι ἀπὲ ρεβάμενοι βαθιὰ ξαπλώσανε στὸ τζάκι,
κι ἀβάσταγες ἐνιώσανε φαγοῦρες στὸ μπατζάκι.

Ὄξ᾿ ὁ κοσμάκης φώναζε: «Πεινᾶμε τέτοιες μέρες»
γερόντοι καὶ γερόντισσες, παιδάκια καὶ μητέρες
κ᾿ οἱ τῶν ἐπίγειων ἀγαθῶν σφιχτοὶ νοικοκυρέοι
ἀνοῖξαν τὰ παράθυρα καὶ κράξαν:
«Εἶστε ἀθέοι».

Βάρναλης