ΑΚΌΜΑ ΈΝΑΣ...

«Ειρηνικά και ενωμένοι, χωρίς βία και διαχωρισμούς. Αποτίουμε φόρο τιμής σε όσους έπεσαν στον βωμό των μνημονίων. Δείχνουμε τη δύναμη της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας, της αντίστασής μας.
Η εκβιασμένη από την εξαθλίωση που επιβάλλει η χούντα των μνημονίων και των υπόδουλων πολιτικών “αυτοκτονία” του συνταξιούχου συνάνθρωπού μας, κάνει την αγανάκτησή μας να ξεχειλίζει, να μην αντέχεται πια!
Δεν θα αφήσουμε όμως την οργή μας να γίνει απελπισία και απόγνωση στρεφόμενη εναντίον του ίδιου εαυτού μας.
Δεν θα αφήσουμε τη βία της αδικίας, της κρίσης, της ανεργίας, της διάλυσης της κοινωνίας και της χώρας από μνημόνια – τρόικα – πολιτικό κατεστημένο να οπλίσει και άλλα χέρια που στρέφονται εναντίον μας σαν κοινωνία, να μας στρέψει τον έναν εναντίον του άλλου.
Δείξαμε πολλές φορές τη δύναμη σαν λαός όταν σταθήκαμε ενωμένοι σε κάθε κατακτητή, σε κάθε μειοψηφία που θέλησε να μας εξουσιάζει.
Ήρθε η ώρα να το κάνουμε άλλη μια φορά!
Σαν ελάχιστο φόρο τιμής:
στον απεγνωσμένο συνταξιούχο συνάνθρωπό μας,
στις εκατοντάδες εκβιασμένες “αυτοκτονίες” από την επιβολή του μνημονίου και μετά σε όλη την Ελλάδα, στους χιλιάδες που ξεσπιτώθηκαν και ζούνε στον δρόμο μέσα στην απόγνωση,
στις εκατοντάδες χιλιάδες που έχασαν τις δουλειές και το εισόδημά τους,
στα εκατομμύρια που ασφυκτιούν να τα βγάλουν πέρα,
σε όλους μας.
Δεν θα γίνουμε οι υποψήφιοι αυτόχειρες που θέλουν.
Κανένας και καμία μόνοι τους ενάντια στην κρίση.
Για να μη θρηνήσουμε άλλες ανθρώπινες θυσίες στον βωμό ενός άπληστου συστήματος.
Για να πληρώσουν αυτοί που μας έφεραν σε αυτό το σημείο».