ΠΡΙΝ ΕΚΑΤΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ...

... Ένα χειμωνιάτικο βράδι, πριν περίπου 100 χρόνια, κάποιες γυναίκες αποφάσισαν να πάνε όλες να κοιμηθούν μαζί στο σπίτι μιανής, καθότι ήταν κοντά στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου (... στα Πηγάδια), ούτως ώστε να προλάβουν να πάνε εκκλησία πρωί-πρωί.
Ήταν αρχές του περασμένου αιώνα, ακόμα δεν υπήρχε ηλεκτρικό φως, τηλέφωνο, ρολόγια!
Κάποια στιγμή τη νύχτα ξυπνάει μια από αυτές και ανοίγει το παράθυρο που ήταν από πάνω της, για να δει αν άρχισε να αχνοφέγγει.
Τίποτα...
- Αρή, ζιντάνι είν' 'κόμη... (ζιντάνι είναι το σκοτάδι στην παλιά Καλύμνικη διάλεκτο)
Ξαπλώνει ξανά και κοιμάται...
Το πράγμα αυτό επαναλήφθηκε αρκετές φορές, μα πάντα η απάντηση ήταν η ίδια:
- Ζιντάνι είν' 'κόμη..
Κάποια στιγμή ακούγεται η καμπάνα της εκκλησίας, απόδειξη ότι η λειτουργία είχε τελειώσει και κόσμος άρχισε να βγαίνει απ' την εκκλησία!
...Μα πως αυτό; Τι έγινε;

Πολύ απλά η γυναίκα δεν άνοιγε το παράθυρο όπως νόμιζε...
Άνοιγε το ... ντουλάπι!