ΠΑΣΧΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ

Σκληρή και άγονη γη η Κάλυμνος γέννησε ανυπότακτο λαό γεμάτο ζωντάνια!

Οι εκρήξεις του δυναμίτη αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ψυχοσύνθεσης κάθε Καλύμνιου. Το έθιμο ξεκίνησε τα παλιά τα χρόνια όταν περίπου τέτοια εποχή έφευγαν τα σφουγγαράδικα όπου οι σφουγγαράδες έκαναν 6-8 μήνες να ξαναδούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα έχοντας να αντιμετωπίσουν χίλιους-δυο κινδύνους! Χώρια που ο Καλύμνιος μαθαίνει από μικρός στον δυναμίτη γιατί αποτελεί έναν επικερδή όσο και καταστροφικό τρόπο ψαρέματος...

Μαζεύονται λοιπόν απ' όλες τις γειτονιές και αποτελούν δυο κυρίως ομάδες πάνω στα βουνά, που είναι αμφιθεατρικά της Πόθιας (πρωτεύουσας του νησιού), που έχουν πάρει το όνομα των κυρίως σφουγγαρογειτονιών (“μαράσια” όπως ονομάζονται στην τοπική διάλεκτο) το "μαράσι" του Άγιου Νικόλα και το "μαράσι" του Αγίου Στεφάνου.
Από 'κεί οι Καλύμνιοι χορτάτοι πλέον αφού έχει προηγηθεί το Πασχαλινό τραπέζι, μαζεύονται το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα γιορτάζουν με εκρήξεις που κάνουν τα βουνά να ανατριχιάζουν και να τρίζουν.
Λάμψεις, εκρήξεις και η παρουσία σχεδόν όλης της Καλύμνικης κοινωνίας, καθώς και ένας διάχυτος ηλεκτρισμός που υπάρχει στην ατμόσφαιρα συνθέτουν το σκηνικό της άγριας αυτής παράδοσης.
Τα τελευταία χρόνια άλλωστε έχουνε χρωματίσει το έθιμο αυτό με τ' ανάλογο χρώμα, έχοντας επιβραδύνει την ώρα ενάρξεως του εθίμου, με αποτέλεσμα εκτός απ' τον βροντή που κάνει ο δυναμίτης να είναι ορατή κι λάμψη του συμβάλλοντας έτσι σ' αυτή την γιορτινή ατμόσφαιρα.
Όλη η ένταση κι όλος ο κίνδυνος εκρήγνυνται σε κάτι παμπάλαιες στιγμές όλο λάμψη, ήχο και μυρωδιά αφήνοντας στον καθένα ένα βούισμα στο κεφάλι και στα αυτιά όλο λεβεντιά, επίδειξη και αποκοτιά!

Όλη η συγκρατημένη ομορφιά της Καλύμνου βρίσκεται στην σελήνη που φωτίζει τα βουνά της, στις βροντές και τις λάμψεις των διαδοχικών εκρήξεων, στους ήχους των κυμάτων της θάλασσας, καθώς και στην άγρια μυρωδιά του ανθισμένου θυμαριού που φτάνει στη μύτη σου!
Απλά, πανέμορφα πράγματα δηλαδή,
που σε κάνουν να αισθάνεσαι καλύτερα το μεγαλείο της ζωής.